KRZYŻ ŻYCIA – ANKH

Oglądając polskie stoiska z biżuterią doszedłem do wniosku, że niestety rzadko trafiają się na nich okazy z Egiptu. Najczęściej docierają do nas bibeloty i biżuteria ze wschodu. Czasami jednak trafia się coś, co wzornictwem przypomina czasy faraonów.

Wśród pamiątek znad Nilu można trafić na tzw. Krzyż Nilu. Drobiazg ten posiada też inne nazwy takie jak: Krzyż Życia, Ank (pisany także jako: „ankh”, „anc”, albo „anch”) i Uszaty Krzyż Hipisów. Ostatnie określenie najdobitniej oddaje kształt tego drobiazgu: uszaty krzyż to prostopadłe (pionowe i poziome), przecięcie się dwóch prostych z tym, że górna część pionowej prostej, ma postać ucha w kształcie odwróconej gruszki. Całość podobna jest do egipskiego hieroglifu Ankh.

Od bardzo dawna znak ten jest charakterystycznym symbolem Egiptu, jego kultury, wierzeń, mitologii. Można z „nim” na ściennych freskach, zobaczyć prawie każdego władcę. Cóż to jest za znak, czego dotyczy, z czym się wiąże? Spróbujmy na pytania te odpowiedzieć słowami współczesnego człowieka, któremu dawna filozofia zaledwie pomogła dotrzeć do zrozumienia.

W starożytności zwyczajną sprawą, wręcz normą, było równoważne traktowanie spraw ciała i ducha. Dawni mędrcy zauważyli, że rzeczywistość nie jest jednorodna, że jest biegunowa i składa się z par wzajemnie warunkujących się przeciwieństw. Przeciwieństwa te jak np.: dzień i noc, mężczyzna i kobieta, wdech i wydech, plus i minus, nie tylko się nie zwalczały, ale warunkiem istnienia jednego było (i jest) istnienie drugiego. Czytając np. Księgę Rodzaju trafiamy na takie właśnie, wielce wymowne, określenie par wzajemnie warunkujących się przeciwieństw, którym nadano rangę i warunek bytu (istnienia) : – niebo i ziemia, – światłość i ciemność, – dzień i noc, – morza i lądy, – trawy i drzewa, -ciała niebieskie rządzące nocą i dniem,  – ryby i zwierzęta, – to co fruwa i to co nie fruwa, – kobietę i mężczyznę. Księga Rodzaju opis każdego dnia stwarzania kończy określeniem : ” I było to dobre „!

Pary warunkujących się przeciwieństw dotyczą jednak nie tylko tak oczywistych spraw jak doświadczana naszymi zmysłami materia. Egipcjanie (szczególnie kapłani), jako w czasach swojej świetności, niesamowicie mądrzy ludzie wiedzieli, że warunkiem istnienia materii jest fizyczne prawo i „moc” materię tę organizująca. Symbolem, będącym swego rodzaju graficzno – matematycznym wzorem tej prawdy był właśnie Ankh. Zanim temat ten omówię przedstawię graficzna formę tematu naszych rozważań.

Krzyż Nilu – symbol  BYTU przedstawiono tu jako swoisty układ współrzędnych, przy czym poziome ramiona oznaczono w postaci „+” i „–”. Linia pozioma + > – jest symbolem świata materialnego. W świecie tym każdy postęp (+) jest (niestety) równoważony skutkami tego postępu (-). Np. postęp w dziedzinie motoryzacji jest „opłacony” kosztami zatrucia środowiska, wypadkowością itp. Linia pionowa krzyża to górne „ucho” oraz biegnące od miejsca skrzyżowania „0”  -zero. Pionowa linia, nie mająca (pozornie) wartości w świecie materialnym stanowi jednak podstawę organizacji i bytu materii jest bowiem TREŚCIĄ, czyli przyczynowo – informatycznym obrazem materii, zaś samo „ucho” jest symbolem inteligencji wszechświata, Opatrzności, celowej i „rozumnej” mocy sprawczo-kontrolno-egzekucyjnej.

 Zero to bilans przecięcia osi „+” i „-”. W świecie materialnym „zero” jest zrównoważeniem „postępu” (rozwoju) i „kosztów” (skutków) i chociaż posiada zrównoważony potencjał, to wydaje się nie mieć żadnej wartości.

Klucz Życia pokazuje też, że np. człowiek jest wypadkową przecięcia się materii i prawa, zasad, informacji oraz inteligencji, czyli tego wszystkiego, co nie posiada charakteru materialnego. Z chwilą „zerwania” się połączenia w miejscu przecięcia, nasze ciało (ale człowiek to przecież nie tylko ciało) staje się znów tylko materią (prochem).

Jest jeszcze jeden aspekt Krzyża Nilu, który podnoszą znawcy tematu. Idzie o proporcje poszczególnych ramion krzyża. W proporcjach tych zawarte jest wskazanie dla stabilności całego układu. Pionowa linia biegnąca od „0” w dół jest symbolem pasywnej energii, tego, co jest swego rodzajem : „constans”, czyli warunkiem równowagi, jest wiec jak „balans” dla linoskoczka. Wartość całkowita linii poziomej (świata materialnego) nie może wynieść więcej niż 2/3 pionu „0”. Oznacza to, że postęp (rozwój społeczno – technologiczny) oraz wynikające z tego także negatywne skutki nie może być zbyt duży i proporcjonalnie symbolicznie nie może przekroczyć owych 2/3 warunkujących stabilność. W przypadku przekroczenia tych wartości cały układ, mający oś obrotu i punkt zawieszenia w miejscy przecięcia się poziomu z pionem, straci równowagę i przestanie być stabilny.

Używając przykładu mniej symbolicznego można powiedzieć, że np. masowe użycie (jako wytworu postępu i technologii) broni atomowej spowoduje takie skutki, że stabilność warunkująca życie zostanie na tyle zachwiana, iż możliwe jest zniszczenie życia na ziemi. Patrząc na powyższy graficzny wzór i starając się zrozumieć zawarte w nim symbole, łatwiej objąć umysłem sens istnienia i mechanikę funkcjonowanie wszechświata. Okazuje się, że Egipcjanie dawno już sprawy te znali.

Opracował:  Andrea Osjano

Jeśli chcesz, możesz dać wyraz swojej wdzięczności stawiając nam kawę.❤